တစ္ညလုံး သံဃာအပါး(၂၀)အတြက္ အရုဏ္ေန႔ဆြမ္းကပ္ဖုိ႔၊ လူ (၃၀၀)ေလာက္ ဧည့္ခံဖို႔ စီစဥ္ၾကတယ္။ သီးစုံဒံေပါက္က စားရတာ ေကာင္းေပမဲ့ လုပ္ရတာ လက္၀င္ပုံေပၚပါတယ္။ ေရခဲမုန္႔ကို လွဴခ်င္သူက အခြက္ ၄၀၀ ေလာက္မွာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ၾကပုံေပၚတယ္။ ဘုန္းႀကီးပဲြေတာင္ မနည္း ခ်န္လိုက္ရတယ္။ ငွက္ေပ်ာေရႊၾကည္ ခုနစ္ဘန္းဆို မကုန္ေလာက္ဘူးလို႔ထင္ထားတာ။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ လည္း ကုန္သြားတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ သံဃာ့ကိစၥနဲ႔ဧည္ခံရတဲ့ကိစၥကို ေနရာစုံေဒါင့္စိေအာင္လုပ္ရတာ မလြယ္လွပါဘူး။ မျပည့္စုံမႈေတြၾကားမွာ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္သြားၾကတာပါ။ အဆင္ေျပတာကို ပီတီျဖစ္ၾက၊ အဆင္မေျပတာကို ေနာက္ႏွစ္ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္..တဲ့။ ေနာက္မဆုတ္တဲ့ ေျခလွမ္းမ်ား ပိုင္ရွင္ေတြလို႔ပဲ ေျပာလုိက္ခ်င္မိပါရဲ႕။
ရပ္နီးရပ္ေ၀းက ေစတနာရွင္မ်ားက ပုံစံအသီးသီးနဲ႔ လာေရာက္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ဆႏၵအတုိင္း လွဴဖြယ္မ်ား သကၤန္းမ်ား ယူေဆာင္လာၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းထဲမွာ မေန႔ညကအထိေအာင္ ဆူညံမႈ မျဖစ္ေအာင္ အသံခ်ဲ႕စက္ကို စီမံမထားခဲ့ပါဘူး။ ေရစက္ခ်တရားနာခ်ိန္မွာ Sound Box အေသးစား တစ္ခု စီစဥ္မယ္ဆိုၿပီး ကမၻာေအးကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ မနက္မိုးလင္း ေက်ာင္းကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ Sound Box တစ္စုံက ဓမၼေတးသံမ်ားနဲ႔ ႀကိဳဆိုေနေလရဲ႕။ ေအာ္..၀ါသနာ ပါၾကတာကိုး။
အနီးနားက ရပ္ကြက္ေတြက ပေဒသာပင္ လာပို႔ေတာ့လည္း လွည္းေပၚမွာ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔၊ မီးစက္နဲ႔ ျမဴးျမဴး ၾကြၾကြ ကတာရိွသလို ရွမ္းအုိးစည္နဲ႔ လာတဲ့အဖဲြ႕ကလည္း ရိွေသးတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲကလာတဲ့ ဒါယကာမေတြ အမ်ဳိး စုံတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ သူတို႔ကလည္း အားက်မခံဘူး။ လွတဲ့သူေတြ လွၾကသလို..ရြတဲ့သူေတြလည္း ရြၾကတယ္...အဲေလ.. ကတဲ့သူေတြလည္း က ၾကပါတယ္။
သိမ္ေက်ာင္းေအာက္ထပ္မွာ ႀကီးငယ္မေရြး ေရာက္လာသူအားလုံးကို ဧည့္ခံပါတယ္။
ျမန္မာစာဌာန ဌာနမွဴးဆရာေတာ္ မွ ကထိန္အႏုေမာဒနာ ေရစက္ခ်တရား ေဟာၾကားေပးပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာေတြက အေတာ္စုံတာမို႔ တရားနာသူအားလုံး ဓမၼသုတ ေတာ္ေတာ္ရလုိက္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြဖက္က ေပးႏုိင္တာ ဒါပဲရိွတာမို႔ ဒါကိုပဲ အျပည့္အ၀ေပးလိုက္ရမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဒါယကာဒါယကာမမ်ားကိုယ္စား မယ္ေတာ္ႀကီးမွ ကထိန္ဥတ္သကၤန္း ဆက္ကပ္ေပးပါတယ္။ ကုသိုလ္ရွင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မကပ္လိုက္ရလို႔ အားငယ္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကထိန္ရဲ႕သေဘာက ဘယ္သကၤန္းကိုပဲ ကပ္ကပ္ သံယိက ျဖစ္ေအာင္ ကပ္ႏုိင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ကထိန္ခင္းဖို႔ မၿပီးေသးတဲ့ သိမ္ေက်ာင္းေအာက္ထပ္မွာ စီစဥ္ရပါတယ္။ ခံ.ေရြး.ေပးႏွင္း.စြန္႔.ထုိးျခင္း. တင္.ခင္း.ႏုေမာဒနာဆိုတဲ့ ၀ိနည္းကံအတိုင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး ကထိန္ခင္းရပါတယ္။ (ခံ=ကထိန္သကၤန္းကို အလွဴခံရတယ္။ ေရြး= ကထိန္ခင္းမယ့္ရဟန္းကို ေရြးရပါတယ္။ ေပးႏွင္း= ေရြးလိုက္တဲ့ရဟန္းထံ ကထိန္သကၤန္းကို ဥတ္ကမၼ၀ါစာနဲ႔ ေပးအပ္ရပါတယ္။ စြန္႔=အဓိ႒ာန္ထားတဲ့သကၤန္းေဟာင္းကို အဓိ႒ာန္ ထားျခင္းမွ စြန္႔ရပါတယ္။ ထိုးျခင္း= သကၤန္းေထာင့္အစြန္းမွ ဗိႏၶဳအစက္အေပ်ာက္ကို ထုိးရပါတယ္။ တင္= ကထိန္သကၤန္းကို အဓိ႒ာန္တင္ရပါတယ္။ ခင္း= ထိုကထိန္သကၤန္းျဖင့္ ကထိန္ခင္းရပါတယ္။ ႏုေမာဒနာ = အျခား၀ါဆိုသံဃာမ်ားအားလုံး အႏုေမာဒနာျပဳၾကရပါတယ္။
သိမ္ဆင္းေလာင္းလွဴတဲ့ မွတ္တမ္းတခ်ဳိ႕
 |
| ခမည္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ ၂၁ ၀ါေျမာက္ ကထိန္ပါ။ |
  |
| ဆြမ္းခဲဖြယ္ ေဘာဇဥ္မ်ား |
 |
| ေက်ာင္းေျမအလွဴရွင္ ဒါယကႀကီး ဦးဘဟိန္းႏွင့္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ စကားစျမည္မ်ား |
 |
| မယ္ေတာ္ႀကီး ေဒၚဘီ |
သိမ္ေက်ာင္းေအာက္ထပ္မွာ ႀကီးငယ္မေရြး ေရာက္လာသူအားလုံးကို ဧည့္ခံပါတယ္။ 
ျမန္မာစာဌာန ဌာနမွဴးဆရာေတာ္ မွ ကထိန္အႏုေမာဒနာ ေရစက္ခ်တရား ေဟာၾကားေပးပါတယ္။ အေၾကာင္းအရာေတြက အေတာ္စုံတာမို႔ တရားနာသူအားလုံး ဓမၼသုတ ေတာ္ေတာ္ရလုိက္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြဖက္က ေပးႏုိင္တာ ဒါပဲရိွတာမို႔ ဒါကိုပဲ အျပည့္အ၀ေပးလိုက္ရမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
